Lafaz Īsāghūjī berasal daripada Bahasa Greek iaitu Isagoge yang bermaksud pengenalan. Lafaz ini pada mulanya digunakan oleh Porphyry, di mana beliau menamakan karyanya sebagai Isagoge, iaitu pengenalan kepada Kategori Aristotle (Maqūlāt Arisṭū). Isagoge karangan Porphyry secara khusus membincangkan lima jenis lafaz kulli (al-kulliyyāt al-khams).
Lafaz Isagoge diper‘arabkan menjadi Īsāghūjī dan digunakan oleh beberapa ilmuwan Islam sebagai nama karya mereka, termasuklah karya al-Abhariyy ini, yang merupakan ringkasan Logik Klasik (al-Manṭiq al-Qadīm). Terdapat banyak versi teks Īsāghūjī, hampir kesemuanya itu ada perbezaannya, sama ada banyak atau sedikit, seperti penambahan dan pengurangan lafaz, juga pertukaran lafaz. Satu versi telah dipilih sebagai rujukan utama iaitu teks Īsāghūjī yang berada dalam kitab sharahnya yang berjudul Mughnī al-Ṭullāb karangan Maḥmūd Ḥasan al-Maghnīsiyy.